La lamo kaj la laro

Iun tagon, cirko staris

en vilaĝo ĉe la maro.
Oldan lamon suferigis
terurega dentdoloro.

Ĝi manĝis malmolan grenon
kaj frakasis la molaron.

Super la cirko, flugetis
iu granda blanka laro.
Tristan ĝemon ĝi aŭdis
elvenantan de la cirko.

Ĝi proponis al la lamo
helpeton por resanigo.

Enfosante sian bekon
enen de l' buŝ' malfermita
de la lamo mirigita,
ĝi eltraktis la molaron.

Poste la lamo feliĉa
fariĝis tute dankema.

La moralo: Lamo, laro... La molaro...